Ang karamihan ng nabasa ko sa wattpad, may temang fantasy. Fantasy ng isang modelong babae (hugis ng ilong at labi, tabas ng buhok at kilay at sexyng katawan), pisikal na kaanyuhan na kaakit-akit sa lalaki. Mga physical qualities ng lalaki na mala prinsipe (mayaman, matangkad, maputi na halos wala ka nang maipipintas sa sobrang perpekto ng deskripsyon), mala Snow White, Beauty and the Beast at knight in shining armour ang peg ng mga character. Kawangis ang plot at setting sa dayuhan bansa (kundi pa malayo sa reyalidad ng totoong ganap at sanhi).
yan ho ay hindi nagsasalamin ng totoong buhay. Nasaan diyan cultural landscape natin? hindi natin kultura yan. Dayuhan na kultura iyan. Naghihirap tayo. Sa lahat ng aspekto ng buhay natin, naghihirap tayo. Apektado ang ugali natin ng mga nagaganap sa paligid natin.
Ang mga akda ay dapat kumakaharap sa usapin ng lipunan, sa ganitong paraan naitataas ang antas ng kaisipan ng mga mambabasa. Sa ganitong paraan sila mapapalaya. Mapapalaya sa maraming uri ng represyon na dinadanas nila. Ipaalam sa kanila kung bakit sila naghihirap. Ipaalam sa kanila kung bakit sila inaapi.
Kaya nga nagiging effective ang machineries ng reactionary sa mga kabataan dahil sa mababaw at malalapot na akda. Paano sila mag iisip ng ikabubuti para sa sarili nila kung ganyan uri ng panitikan ang nababasa nila? Ano ang maabsord nila? Romance. Kababawan. Hindi natin magagamit ang ideolohiya ng romansa para supilin ang mapang aping uri. Ang mga karaniwang mambabasa ay walang sapat na kaalaman esensiya ng literary criticism. Ugaling arogante ang igiit na dapat alam nilang maghusga ng akda at sasabihan pang nasa mambabasa naman iyon kung susundin nila nilalaman o hindi. Hwag tayong maglokohan, walang substance na nakukuha sa wattpad at sa mga kauring akda nito kundi turuan ang mambababsa na maging pasibo at tanggapin ang kapalaran na parang ito ang itinakda ng Maylikha sa kanila.
yan ho ay hindi nagsasalamin ng totoong buhay. Nasaan diyan cultural landscape natin? hindi natin kultura yan. Dayuhan na kultura iyan. Naghihirap tayo. Sa lahat ng aspekto ng buhay natin, naghihirap tayo. Apektado ang ugali natin ng mga nagaganap sa paligid natin.
Ang mga akda ay dapat kumakaharap sa usapin ng lipunan, sa ganitong paraan naitataas ang antas ng kaisipan ng mga mambabasa. Sa ganitong paraan sila mapapalaya. Mapapalaya sa maraming uri ng represyon na dinadanas nila. Ipaalam sa kanila kung bakit sila naghihirap. Ipaalam sa kanila kung bakit sila inaapi.
Kaya nga nagiging effective ang machineries ng reactionary sa mga kabataan dahil sa mababaw at malalapot na akda. Paano sila mag iisip ng ikabubuti para sa sarili nila kung ganyan uri ng panitikan ang nababasa nila? Ano ang maabsord nila? Romance. Kababawan. Hindi natin magagamit ang ideolohiya ng romansa para supilin ang mapang aping uri. Ang mga karaniwang mambabasa ay walang sapat na kaalaman esensiya ng literary criticism. Ugaling arogante ang igiit na dapat alam nilang maghusga ng akda at sasabihan pang nasa mambabasa naman iyon kung susundin nila nilalaman o hindi. Hwag tayong maglokohan, walang substance na nakukuha sa wattpad at sa mga kauring akda nito kundi turuan ang mambababsa na maging pasibo at tanggapin ang kapalaran na parang ito ang itinakda ng Maylikha sa kanila.
