Isa lamang sa kaganapan ng pelikula na ang sentro ng ligalig
ay sa karakter. Iba naman ang ipinakita sa An Kubo sa Kawayanan na dinirehe ni
Alvin Yapan na ang tutok ay sa mga elements tulad ng lata ng ligo, bato,
kawayan, gunting at bahay.
Kahibangan ngang maituturing na ang karakter ni Michelle (Mercedes
Cabral) ay mainlab sa kanyang bahay, maging mabusisi sa pagngangalaga at
mag-aalala. Sukdulan ibigay ang sarili na humantong sa pagtanggi niyang umalis
ng bahay kahit makailan beses lumapit sa kanya ang oportunidad ng pangingibang
bayan.
Ipinakita ang kahibangan na ito sa ilan eksena tulad ng
pagpapaayos niya ng sahig na marupok at ang hagdanan na umiingay kapag si
Michelle ang bumababa. Ang kanyang relasyon sa kubo na ituri niyang parang tao
malinaw ito sa eksenang nawawalang siya ng gamit. Kung perspektiba ng
nomalidad, maituturing baliw ang katauhan ni Michelle na ituring parang tao ang
kubo, manghilalang tumutugon ito in accordance sa pangangailangan niya bilang
tao.
Pisolohiya ng karakter ang mahibang sa kubo.
Totoo bang malilibugang ang isang biological sa inanimate?
sa Freud theory, ang psychoanalogy nito, mistulang natutunan nang mahalin ni
Michelle ang kubo sa kagustuhan ayaw niyang lisanin ang lugar dahil nagbibigay
ito sa kanya ng garantiya. Nasa porma ng compensation ng karakter ni Michelle
ang tumanggi at idivert ang anuman reservations niya sa kubo, lumikha siya ng
pag-iisip na ang tanging kubo ang suma-satisfy ng kanyang needs bilang
biological creatures kasama nito ang bato, ilog, beetles at kawayan. Nadebelop
ang libido ng pagturi niyang parang tao ang kubo. Narsismo ang karakter.
Bumubuo ng conflict ang personalidad ni Michelle (Cabral)
laban sa interes ng kanyang karelasyon sa katauhan ni Marc Felix. Nasa stage ng
anxiety si Michelle nang tanungin siyang ng paglilipat tulad din ng mga
sitwasyon ng diasporang nangangamba sa paglisan.
Neohumanist ang approach ng pelikula. Ugnayan ng human
beings sa inanimate creatures. Si Michelle sa agos ng ilog, sa pagaspas ng
dahon ng puno at kawayan at pakikipagtalik. Ipinapakitang mayroon dinamismo sa
pagitan ng ecology sa tao. Ang dahon, hindi na lamang nagiging simpleng dahon
nang ito’y sumiping isang gabi kay Michelle. Binubuhay nito ang character ni
Michelle at hindi na lamang ito simpleng palamuti sa eksena.
Ang kabuuan ng pelikula ay tungkol sa imigrasyon. Ang kagustuhan manatili
sa panahong nag-aalisan ang tao upang tuparin ang kanilang pangarap.
